zondag 25 maart 2012

Geen zomeruur in Dhaka

Na een viertal weken ‘Brussel’ ben ik vanmorgen terug in Dhaka aangekomen. Tijdens de vlucht van Mumbai naar de Bengaalse hoofdstad heb ik nog eens kunnen genieten van de schitterende kleurenpracht bij zonsopgang. Een impressionist zou het eenvoudig kunnen schilderen: onderaan een donkere bijna zwarte lijn; net erboven een fel oranje lintje dat zachtjes overgaat naar een lichtblauwe strook, en bovenaan weer die donkere lijn. Op de tarmac in Dhaka lagen de temperaturen vanmorgen om negen uur dubbel zo hoog als in Mol.  Een zomeruur kennen ze hier niet (dus nu tot eind oktober  4 in plaats van 5 uur verschil). De zon is toch verzekerd, al hangt er een grijze lucht. Waarschijnlijk heeft dat ook met stof te maken. Het is hier al enige maanden erg droog en dat merk je. Hier bij GK, waar ik terug logeer tot ik een eigen stekje gevonden heb, ligt het stof flink op alles wat er vier weken terug bij de 40ste verjaardag nog kraaknet uitzag. Ja, ik besef dat ge het hier niet proper kunt houden!
Mijn reis zelf is vlot verlopen, op een wachttijd van bijna vijf uur in Mumbai na. Maar dat gaf me de gelegenheid de ‘India Today’ te kopen en vooral te lezen. Enkele opvallende stukjes wil ik wel kwijt. Groot was mijn verwondering dat in het aprilnummer niet minder dan vier volle bladzijden gewijd zijn aan the Antwerp six. De invloed van de modeontwerpers uit de Scheldestad rijkt tot in India: ’De kleine stad Antwerpen schijnt in grote letters op de modelandkaart’. Ik maak me daar gewoonlijk niet druk over, maar deze keer een trotse glimlach niet onderdrukken. Niet dat de Indiers daar iets van gemerkt hebben!
Ander artikel dat ik zorgvuldig uit het magazine gescheurd heb, is de inbreng van Salman Rushdie tijdens een India Today colloquium.

‘Vrijheid,” zo schrijft de nog steeds ondergedoken Iraanse auteur, “is geen theekransje, maar oorlog. Je behoudt maar die vrijheden, waarvoor je opkomt en vecht. Vrijheden die je negeert, verlies je. ‘ En daarom doet Rushdie een warme oproep: ”Ik denk dat de mensen in slaap gevallen zijn voor alles wat rondom hen gebeurt, en ze moeten juist nu wakker worden!” Een stevige doordenker, toch.
De weg naar Gonoshasthaya Kendra – GK (de partnerorganisatie van Wereldsolidariteit waar ik deze dagen onderdak heb) ken ik al bijna van buiten. De baan naar de hoofdstad ligt zeker vijf meter hoger dan het omliggende land, doormidden gekliefd door de kronkelende Burigonga  rivier. Tijdens de regenmaanden dient het lager gelegen land als overstromingsgebied om zo de stad te beschermen. Maar wat mij en menig Bengaal erg ongerust en kwaad maakt, is de onverstoorde toename van zogenaamde landwinningen: schepen voeren zand aan om de grond naast de weg te verhogen zodat er kan gebouwd worden. Waarde-arme landbouwgrond wordt zo dure bouwgrond. Wie daar beter van wordt? Naast de zandbaronnen zijn dat een aantal reeds rijke families (en dikwijls zijn dat ook zandbaronnen.) En wie wordt daar slechter van? Zeker de inwoners van Dhaka, want als het overstromingsgebied te klein wordt, loopt Dhaka onder.  Niemand doet zijn mond open, want ook  vele politici hebben boter op het hoofd.
Morgen ga ik op verkenning om een woonst en bureau te vinden. Het verkeer zal wel wat rustiger zijn, want het is een nationale feestdag: dag van de bevrijding (van Pakistan in 1972, precies veertig jaar geleden). Zo gauw ik iets gevonden heb, zet ik het hier op mijn blog. Voor wie graag deze berichtjes blijft lezen, hebben we een advies: ga op deze bladzijde  helemaal onderaan de berichten en voeg er je email adres is. Dan word je automatisch verwittigd als er een nieuw bericht verschenen is. Gedaan dan met vergeten of onnodig surfen. Veel leesplezier. Ik kijk ook uit naar jullie reacties. Schrijf je niet graag iets dat door iedereen kan gelezen worden, geen probleem; stuur gewoon een mailtje naar: jef.wsmasia@gmail.com


2 opmerkingen:

  1. Dag Jef. Fijn om ook eens andere kanten van het verhaal te horen! Bedankt en blijven posten eh!
    Groeten uit het bijna even exotische Eksel!

    Trudo

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 't is tof dit allemaal te lezen. Hier is het opnieuw koud... toch even de lente geproefd. Je bent nu bijna een volle week "echt" weg als cooperant. Het is stil in het hoekje rechts, nog donker 's morgens zonder bureaulampje aan...
    En, woning gevonden, meubeltjes gekocht ? neem eens een fotootje van de plaats waar je nu woont, ben echt benieuwd.

    BeantwoordenVerwijderen